- qoğal
- is. Kiçik, yağlı və ya yağsız, südlü girdə çörək; kökə. Yağlı qoğal. – Mehmanlara hazır elə min dürlü naharı; Ver küncə qoğalı. M. Ə. S..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qatda — (Borçalı) yağda bişirələrək üzərinə şəkər tozu səpilmiş qoğal. – Qatda yağda pişiriler … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qatdama — (Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Naxçıvan, Şəmkir, Tovuz) yağda bişirilərək üzərinə şəkər tozu səpilmiş qoğal. – Qatdama yağnan qo:rulufdu tuada (Qazax); – Anam qatdama yollamışdı (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pişi — (Bakı, Gəncə) üzərinə şəkər tozu səpilmiş yağlı qoğal … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şor — I (Lənkəran) sığırçın. – Bu gün nə yaxşı şor tutmağ olar II (Göyçay, Şamaxı) içinə yağ, yumurta, şor və s. doldurulmuş yağlı qoğal. – Anam təzə təndirimizzə şor bişirdi biziyçün (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şorkökə — (Ucar) təndirdə bişirilən yağlı qoğal. – Yağlı yuxaları çürümlüyürük, içinə qohut qoyurux, təndirdə pişiririk, olur şorkökə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şura — (Dərbənd) qoğal. – Bizdə şura diyədilər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qürabiyyə — ə. un, şəkər, süd, badam və s. qarışığından bişirilən kövrək qoğal … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
badamlı — 1. sif. Badamdan və ya badamla hazırlanan, içərisində badam olan. Badamlı konfet. Badamlı qoğal. – Eşidirəm ki, dadlıdadlı xuruşlar, badamlı paxlavalar çox yeməli imiş. Mol. Nəsr.. 2. is. Müalicə üçün içməli su <Naxçıvanda Badamlı deyilən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ballıbadı — is. Bal qatılmış qoğal, şirin çörək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti